Lulekumbullat u sperkatën me sh iketë mengjes marsi,
por MALLI i tyre s’u shua.
Ato te paçelurat ulën më shume kryet,
të çelurat,me heshtjen rrodhën si përrua.
“S’ështe faji im”--u fola e zënë faj,
“Por jo, jo kështu te trishtuara!
”DIELLI i marsit, një ditë do të çelë
Per ju, por…dhe për mua!”
No comments:
Post a Comment