U rrita me hijën tënde,
qenie e padukshme,
qenie e padukshme,
errësirë.
Nëse ti ndenje me mua,
unë nuk
ndenja me ty,
errësirë.
Hija përpiqet t’më
kontrollojë ditët,
por unë ndjehem e lirë prej teje,
por unë ndjehem e lirë prej teje,
errësirë.
Shpirti
im, qenia e trupi,
përqeshin pushtetin tënd,
errësirë.
Lërmë të lirë!
Unë në fluturim me zogjtë
shoh
botën,
botën,
Lirinë …
Unë shoh …
Ti
vazhdon të më
lidhësh
me pranga fjalësh,
me pranga fjalësh,
po unë jam e lirë.
Më kot përpiqesh me mua,
Më kot përpiqesh me mua,
humnerë shpirti,
armik i
dëshirave.
Unë jam …
Nuk dua
t’ia di në je ti.
Unë jetoj
dhe në mos jetofsh ti …
Unë jam ...
Jeta .…
No comments:
Post a Comment